W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop
|
|
|
|
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
RING RING |
|||||||
|
Album został ponownie wydany w Australii w 1975 roku, kiedy nazwa ABBA była już powszechnie kojarzona ze światowymi przebojami, ale w Wielkiej Brytanii ukazał się dopiero w roku 1992, a w USA następne trzy lata później. Pierwsza szwedzka reedycja (wraz z reedycjami albumów "Waterloo" oraz "ABBA") ukazała się na CD jeszcze w 1988 roku, było to jednak wydawnictwo budżetowe, bez odremasterowanego dźwięku i z bardzo prosto przygotowaną poligrafią (co było szczególnie widoczne w przypadku kolejnych dwóch płyt). Pierwsze w pełni międzynarodowe wydanie albumu na CD miało miejsce w roku 1990, a przygotowaniem i produkcją płyty zajął się niemiecki Polydor. Na okładce większości reedycji widoczna jest już nazwa ABBA, mimo że kiedy album został wydany po raz pierwszy był podpisany przez zespół Björn & Benny, Agnetha & Anni-Frid. Album kilkukrotnie wydano z cyfrowo odnowionym dźwiękiem – w latach 1997, 2001, 2005 (box "The Complete Studio Recordings"), 2008 (box "The Albums") oraz w 2013 (wydanie Deluxe z dodatkową płytą DVD). Remasteringiem pierwszych dwóch wydań zajął się Michael B. Tretow we współpracy z Jonem Astleyem, zaś wydań 2005 i 2008 Henrik Jonsson i Johan Funemyr. Z kolei za wydanie Deluxe odpowiedzialny był Erik Broheden. Mimo iż wydanie z roku 2001 jest wciąż najpopularniejsze i z tego powodu jest nadal względnie łatwo dostępne w wielu sklepach (choć jego cena zaczyna pomału rosnąć), w zgodnej opinii większości melomanów niedoścignionym wzorem w kwestii jakości dźwięku pozostaje... budżetowe wydanie z roku 1988. Zdaniem wielu warte uwagi jest również winylowe wydanie "Ring Ring", dostępne w komplecie "The Vinyl Collection"/"The Studio Albums" - mówi się, że jest to wierna kopia oryginału z 1973 roku, wytłoczona z wykorzystaniem dokładnie tych samych matryc, których użyto przy produkcji oryginału. Warto w tym miejscu wspomnieć, że album "Ring Ring" wraz z rok późniejszym "Waterloo" były wielokrotnie wydawane w Polsce w formie różnego rodzaju składanek, najczęściej zatytułowanych "The Best Of", "The Platine Collection" itp. Na płytach tych przeważnie pomijano utwory "She's My Kind Of Girl i "Me And Bobby And Bobby's Brother", podczas gdy pozostałe układano w przypadkowej kolejności. Sporą ilość tak wydanych "albumów" w okazyjnych cenach wciąż można znaleźć na allegro, przeważnie jednak są to wydania nieautoryzowane, produkowane w czasach, kiedy w Polsce nie było ustaw ostatecznie ujednolicających kwestię praw autorskich. Płyty te (zwłaszcza egzemplarze sprzed 1997 roku) na ogół charakteryzują się kiepskim dźwiękiem (utwory zgrywane z płyt winylowych/taśm) oraz nieciekawymi poligrafiami z często rażącą ilością błędów w tytułach, a nawet nieprawdziwymi zdjęciami członków zespołu! Lista utworów:
Utwory dodatkowe na reedycji z roku 2001:
Utwory dodatkowe na reedycji z roku 2005 ("The Complete Studio Recordings"):
Wszystkie utwory napisali Benny Andersson i Björn Ulvaeus, chyba że podano inaczej. Oryginalną szwedzką edycję płyty otwiera utwór "Ring Ring (Bara Du Slog En Signal)". Wersja w języku angielskim znajduje się jako utwór czwarty na drugiej stronie płyty, zamiast utworu "She's My Kind Of Girl". Piosenka "She's My Kind Of Girl" jest tak naprawdę kompozycją nagraną przez duet Björn & Benny, a jej początki sięgają roku 1969, kiedy to panowie zgodzili się napisać muzykę do filmu erotycznego "Någon att älska", szerzej znanego jako "The Seduction Of Inga" (lub po prostu "Inga II"). Utwór, nagrany jeszcze techniką mono, wydano na singlu w 1969 roku, wraz z instrumentalną kompozycją "Inga Theme" na stronie B. Co zaskakujące, stał się wielkim przebojem w odległej Japonii, co zaowocowało powstaniem kolejnych dwóch kompozycji, przeznaczonych na tamtejszy rynek: "Merry Go Round" (również jako "En Karusell" w języku szwedzkim) oraz "Love Has Its Ways". Drugą z wymienionych piosenek panowie napisali wspólnie z japońskim kompozytorem Koichim Moritą. Żadna z nich nie zdołała jednak powtórzyć sukcesu "She's My Kind Of Girl". Umiarkowanym zainteresowaniem cieszyła się też piosenka "Santa Rosa", która w opracowaniu na cztery głosy (oryginalnie utwór śpiewali tylko Björn i Benny) została przez zespół wykonana w roku 1972 na Festiwalu Piosenki w Tokio. Za wyjątkiem "Love Has Its Ways" i "Inga Theme" wszystkie wspomniane piosenki (oraz kompozycję "Åh, Vilka Tider") wydano na stronach B singli ABBY, promujących album "Ring Ring". Z tego też względu powszechnie są kojarzone z ABBĄ i znajdują się na kolejnych reedycjach "Ring Ring" oraz na składance "Thank You For The Music" (1994), choć w praktyce są to piosenki duetu Björn & Benny z jedynie gościnnym udziałem Agnethy i Fridy. Wszystkie były też przygotowywane na kolejną po albumie "Lycka" dużą płytę obu panów, która w praktyce już się nie ukazała. Single:
Personel:
Dodatkowi muzycy:
Produkcja:
|
||||||
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |
|||||||
Debiutancki album grupy, wówczas noszącej jeszcze nazwę Björn & Benny, Agnetha & Anni-Frid, ukazał się w sklepach 26 marca 1973 roku, nieco ponad miesiąc po niezwycięskich krajowych eliminacjach do Konkursu Eurowizji (tytułowa piosenka "Ring Ring" zakończyła rywalizację na trzecim miejscu, stając się jednak sporym przebojem). Choć płytę wypełniły interesujące i wpadające w ucho utwory, trudno się nie zgodzić, że z dzisiejszej perspektywy jest to najgorszy materiał, jaki zespół nagrał. Wyraźnie można dostrzec, które utwory panowie przygotowywali na swoją kolejną płytę, a które dodano w charakterze zapełniaczy. Na szczęście nie ma to zbyt wielkego wpływu na całość i może za wyjątkiem piosenki "She’s My Kind Of Girl" nie ma na albumie utworu, który wyłamywałby się stylistycznie. Z uwagi na fakt, że w tamtym okresie damskie głosy nie miały jeszcze grać w zespole głównej roli, sporą część płyty zdominował Björn. Panie są wyraźnie słyszalne w "Ring Ring" i "Nina, Pretty Ballerina", a w "People Need Love" i "He Is Your Brother" stanowią wspaniałe dopełnienie głosów męskich. Również na tej płycie pojawił się jedyny w historii zespołu utwór, którego melodię stworzyła Agnetha (tak naprawdę jedyny nagrany, ponieważ wokalistka napisała jeszcze piosenkę "I’m Still Alive", wykonywaną podczas trasy koncertowej w 1979 roku). Największymi przebojami z albumu, wznawianymi na większości późniejszych składanek zostały "Ring Ring", "People Need Love" i "He Is Your Brother". Szczególnie ciekawy jest ostatni z nich. Piosenka ta stała się ogromnym przebojem, podbijając radiowe listy przebojów w całej Skandynawii, jednak wydana na singlu cieszyła się umiarkowanym zainteresowaniem. Zupełnie odwrotnie było w przypadku "People Need Love" - popyt na tą piosenkę okazał się tak duży, że w USA, gdzie na singlu wydała ją Playboy Records, wskutek ograniczeń wydawcy (który nie mógł jednocześnie zaspokoić popytu radiowego i rynkowego) piosenka utknęła na 114 miejscu notowań. Stała się tam pierwszym sporym przebojem kwartetu. Inną piosenką, która odniosła umiarkowany sukces w kilku krajach europejskich oraz w Australii, była "Love Isn't Easy (But It's Sure Is Hard Enough)", którą wydano na singlu razem z "I Am Just A Girl".
