W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop
|
|
|
|
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
TRASA 1977 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Po raz pierwszy od początku kariery ABBA zdecydowała się porzucić bezpieczne ciepło domowego ogniska i wyruszyć w międzynarodową trasę koncertową. Krok ten wymusiło ogromne powodzenie albumów "Greatest Hits" i "Arrival", które w krótkim czasie sprawiły, że ABBA stała się światowego formatu gwiazdą muzyki pop. Zespół nie mógł też w nieskończoność odmawiać australijskiej publiczności, choć nie spieszyło mu się z koncertami w tak odległą część globu, bo zarówno Björn i Benny, jak i Stig uważali, że czas poświęcony na tournee można lepiej wykorzystać na produkowanie i komponowanie muzyki. Mimo to wstępne przymiarki do przylotu na prawdziwe koncerty Stig poczynił już w 1976 roku, podczas krótkiej wizyty ABBY w tym kraju. Uznano bowiem, że głupotą byłoby niewykorzystanie w żaden sposób tak wielkiego sukcesu (na osiągnięcie którego tak naprawdę do tej pory nie zrobiono praktycznie nic). W grudniu 1976 roku zespół rozpoczął żmudne próby do koncertów w Konserthuset w Sztokholmie, jednak w styczniu 1977 zdecydowano się przenieść je do Europa Studios. Nowe tournee oznaczało spore zmiany w stosunku do poprzednich koncertów. Do listy utworów włączono popową mini-operę "The Girl With The Golden Hair" - składający się z 4 odsłon 25 minutowy spektakl, opowiadający krótką historię utalentowanej dziewczyny z małego miasteczka, która opuściła swój dom, by zostać światową gwiazdą. Na potrzeby musicalu Agnetha i Frida ubierały się w identyczne jasne peruki. Po raz pierwszy Björn i Benny uznali, że oprócz typowej, miłej dla ucha muzyki pop, chcą spróbować swych sił w musicalu i tym samym dać słuchaczom coś więcej niż tylko prosty wybór największych hitów. Był to również pierwszy zdecydowany krok w kierunku odejścia od głównego popowego nurtu w stronę utworów bardzej złożonych i wyrafinowanych, jednakże sam musical, zawierający ostatecznie nieukończoną i niezarejestrowaną studyjnie piosenkę "Get On The Carousel", początkowo cieszył się raczej umiarkowanym zainteresowaniem publiczności. Jednym z elementów prób były ćwiczenia dziewczyn z choreografem Grahamem Taintonem i przygotowanie przez nie kilku kroków tanecznych do niektórych utworów. Björn i Benny również trenowali, pomimo że żaden z nich nie tańczył na scenie. Zapadające w pamięć biało-złote kostiumy, które ABBA miała na sobie podczas tego tournee, zostały zaprojektowane przez Owego Sandströma. Część europejska
Ostatnim krajem przewidzianym w planie była Wielka Brytania, w której ABBA w ostatnich kilku miesiącach odniosła porażający sukces. Zespół zagrał w Birmingham, Manchesterze, Glasgow i dwa razy w londyńskiej Royal Albert Hall. Bilety na dwa ostatnie koncerty były rozprowadzane jedynie drogą pocztową i dopiero po jakimś czasie ujawniono, że nadeszło aż 3,5 miliona zamówień, co pozwoliłoby na zapełnienie sali aż 580 razy. Björn przyznał później, że koncerty w Royal Albert Hall były specyficznym kamieniem milowym w karierze ABBY. "Tysiące stłoczonych fanów okazywało swój entuzjazm. Pokazywali nam jak bardzo lubią naszą muzykę. To było elektryzujące, poruszające. Nigdy nie myślałem, że zobaczę coś takiego". Również Benny nie krył swojego poruszenia: "Pomyślałem wtedy: "Dobry Boże, Benny - przecież grasz tutaj w Albert Hall!" Do końca nie mogłem uwierzyć. Tamtego wieczoru nie zapomnę do końca życia". Część australijska Po występach w Wielkiej Brytanii, ABBA powróciła do Sztokholmu, żeby przygotować się do australijskiej części trasy. Ogromnie oczekiwana przez fanów i prasę, ABBA wraz z ekipą 117 technicznych zawitała do Sydney 27 lutego 1977. Wraz z zespołem przylecieli również Stig i Lasse Hallström aby nakręcić film pełnometrażowy z udziałem grupy. Zorganizowana krótko po powitaniu konferencja prasowa przeszła do kanonu legend związanych z grupą, bo na pytanie dziennikarza o najseksowaniejszą pupę w show-biznesie, skierowane do Agnethy, artystka z uśmiechem odpowiedziała: "Jak ja mam odpowiedzieć? Nie wiem. Nie widziałam jej". Ten humorystyczny fragment konferencji włączono do powstającego filmu. Pierwsze koncerty w Australii miały miejsce 3 i 4 marca w Sydney Showground, gdzie 20,000 fanów dzielnie walczyło z lejącym jak z cebra deszczem, a Frida solidnie się potłukła, wywracając się w kałuży. Pomimo przeciwności, koncert doszedł jednak do skutku, choć długo debatowano nad jego odwołaniem, a ostateczną decyzję podjęto właściwie w ostatniej chwili. Ponieważ cała scena, pomimo prób osuszenia (osobiście wycierał ją między innymi sam Stig), tonęła w wodzie, obawiano się śmiertelnie groźnej w takich warunkach elektryczności. Również większa część z zarejestrowanego wówczas materiału została zupełnie zniszczona przez deszcz. Szczęśliwie dla wszystkich, sam koncert odbył się bez żadnych komplikacji. W Melbourne fani przywitali zespół tłumnie gromadząc się pod balkonem ratusza. Scena ta została wmontowana do przygotowywanego filmu. Koncerty odbyły się w Sidney Myer Music Bowl.
Ostatni koncert w Australii miał miejsce 12 marca, choć zespół otrzymał jeszcze od ówczesnego premiera, Malcolma Frasera, propozycję koncertu w Canberrze, a nawet dodatkową zachętę w postaci podróży rządowym samolotem. Stig uznał jednak, że przelot do stolicy na koszt podatników zaszkodziłby wizerunkowi grupy i odmówił, argumentując tę decyzję napiętym planem i brakiem czasu. Potem ABBA powróciła do Sztokholmu by kontynuować sesje nagraniowe do "The Album" i dograć brakujące sceny do "ABBA: The Movie". W sumie, zespół dał 12 koncertów w Australii (z czego dwa zamiast zaplanowanego jednego w Adelajdzie z troski o fanów, którzy wykupili tak dużo biletów) dla 160,000 ludzi. Szaleństwo tamtejszych fanów było szczególnie uciążliwe dla Agnethy, która później wspominała: "Czasem to było okropne. Myślałam, że gdyby mnie złapali, już nigdy by nie puścili". Zaskoczenia nie kryła też Frida: "Kiedy jechaliśmy z lotniska, nie mogliśmy uwierzyć własnym oczom. Musieliśmy oswajać się z myślą, że to nie powitanie jakiegoś prezydenta, tylko nas!". Björn: "W Australii bardziej niż gdziekolwiek indziej spacery po ulicy były po prostu niemożliwe, dlatego przez cały wolny czas musieliśmy siedzieć w hotelu". Tournee okazało się jednym z największych sukcesów grupy, choć krótko po jego zakończeniu zjawisko ABBAmanii na antypodach zaczęło słabnąć i nigdy już nie osiągnęło poziomu z lat 1975-1977. Mimo to, w Australii zespół do dziś cieszy się zasłużoną popularnością. Lista utworów:
Zakończenie:
Ciekawostki:
Koncerty:
Muzycy:
Nagrania:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trasa koncertowa z 1977 roku była drugą dużą trasą koncertową ABBY. Rozpoczęła się 28 stycznia 1977 roku w Oslo w Norwegii i zakończyła 12 marca tego samego roku w Perth w Australii. Był to pierwszy raz, kiedy ABBA wykonywała większość ze swych największych hitów dla masowego odbiorcy poza Europą. Australijska część tej trasy została najlepiej zapamiętana przez członków grupy dzięki chwilami przerażającej wręcz histerii fanów. Kilka takich scen zostało utrwalonych przez Lassego Hallströma na potrzeby filmu "ABBA: The Movie", o którego powstaniu zadecydowano w czasie lotu do Australii. W samolocie powstały również pierwsze wątki fabuły filmu.
Tournee oficjalnie rozpoczęło się 28 stycznia 1977 koncertem w Oslo w Norwegii, na który przyszło 5,300 rozemocjonowanych fanów oraz książę Harald i księżna Sonja. Potem grupa zagrała w Göteborgu, Kopenhadze, Berlinie, Kolonii, Essen, Hannoverze, Hamburgu, Amsterdamie i Antwerpii.
Po zagraniu w Football Park w Adelajdzie, ABBA zatrzymała się na trzy dni w Perth, gdzie odbyły się ostatnie przewidziane koncerty. Podczas pierwszego z zaplanowanych pięciu koncertów organizatorzy otrzymali anonimowy telefon z informacją, że w Entertainment Centre, gdzie odbywał się koncert, podłożono bombę. W tym czasie Benny pozostał sam na scenie, grając instrumentalny utwór "Intermezzo No. 1". Kiedy zorientował się, że reszta zespołu nie pojawiała się już od kilku minut, porozumiał się z asystentem i po krótkiej analizie sytuacji szybko została zorganizowana 15 minutowa przerwa, podczas której ewakuowano wszystkich i przeszukano budynek. Zapanował kompletny chaos, bo do ludzi, którzy wyszli z hali, dołączyli ci, którzy czekali na następny koncert. By nieco rozluźnić sytuację i umilić przymusową przerwę, Benny wraz ze Stigiem i kilkoma technikami spróbowali zabawić tłum, grając tradycyjne szwedzkie folkowe piosenki. Budynek przeszukiwali wszyscy policjanci, jakich udało się ściągnąć oraz kilka specjalnie przeszkolonych psów. Żadnej bomby na szczęście nie znaleziono i zespół wraz z publicznością powrócił do budynku. "Do końca wszyscy chodziliśmy na miękkich nogach" wspomina Benny. W rezultacie drugi koncert, planowo rozpoczynający się o 21:00, opóźnił się o pół godziny.
