Band Photo

W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop

I STAND ALONE

SERWIS
Strona główna
Jak korzystać ze strony?
Mapa strony
ZESPÓŁ ABBA
Historia
Członkowie
Albumy
Single
Składanki
Wideografia
Teledyski
Bootlegi
Książki
Utwory nieopublikowane
Tytuły robocze
Teksty piosenek
Kalendarium
ABBA na listach przebojów
Najbardziej znane covery
Karaoke
TRASY KONCERTOWE
Wprowadzenie
Trasa 1970/1971
Trasa 1973
Trasa 1974/1975
Trasa 1975
"ABBA w Studio 2" 1976
Trasa 1977
"ABBA In Japan" 1978
Music For UNICEF 1979
Trasa 1979 i 1980
"Dick Cavett Meets ABBA" 1981
"RODZINA" ABBY
Współpracownicy
Artyści związani
PONADTO NA STRONIE
Artykuły
Poradnik dla fana
Muzyczne inspiracje
INFORMACJE / INFO
Prawa autorskie / Copyright
Wspomóż serwis / Donate
Kontakt / Contact
Linki / Links

Agnetha 10Trzeci i ostatni anglojęzyczny album Agnethy wydany w latach osiemdziesiątych. Produkcją zajęli się znany z grupy Chicago muzyk Peter Cetera oraz jego współpracownik Bruce Gaitsch. Płyta trafiła do sklepów w listopadzie 1987 roku.

Styl muzyczny zaprezentowany na albumie bardzo odbiegał od tego, co Agnetha nagrywała wcześniej – całość, głównie za sprawą produkcji w USA, brzmiała mocno amerykańsko i zgodnie z modą końca lat osiemdziesiątych. Choć album nie osiągnął międzynarodowego sukcesu na miarę swoich dwóch poprzedników, w Szwecji wciąż sprzedawał się znakomicie - spędził 16 tygodni na pierwszym miejscu szwedzkich list przebojów i został najlepiej sprzedającą się płytą 1988 roku. Album wypełniło dziewięć premierowych utworów oraz jeden cover - piosenka "Love In A World Gone Mad", pochodząca z repertuaru zespołu Bucks Fizz (z albumu "Writing On The Wall" z 1986 roku). Sama wokalistka choć miała kilka interesujących pomysłów na własne kompozycje, nie zdecydowała się na nagranie żadnego nowego utworu swojego autorstwa. Producent albumu, Peter Cetera, wykonał wraz z Agnethą piosenkę "I Wasn't The One (Who Said Goodbye)", która ukazała się również na singlu (w tym w wersji poszerzonej).

Hiszpańskojęzyczne kraje otrzymały swoją wersję albumu, posiadającą zlokalizowaną okładkę i dwa utwory zaśpiewane po hiszpańsku - tytułowy "The Last Time" (jako "La Ultima Vez") i "I Wasn't The One (Who Said Goodbye)" (jako "Yo No Fui (Quien Dijo Adios)").

Jeden z najlepszych utworów z albumu - "Let It Shine" doczekał się dwóch remiksów w wykonaniu Johana Ekelunda - wydłużonego, który trafił na 12-calowy singiel, oraz tradycyjnego, który umieszczono na małej płytce i wydano jako limitowaną edycję w Szwecji i Niemczech. Zdaniem niektórych fanów, remiks Ekelunda znacząco przewyższa pod względem brzmienia wersję albumową. Dodatkowe partie wokalne wykonali znani szwedzcy artyści, Mauro Scocco i Orup (z grupy Ratata), a na cymbałach zagrał sesyjny perkusista ABBY, Per Lindvall.

Singlowy hit "The Last Time" również doczekał się wersji 12 calowej, jednak singiel z nim wydano jedynie w kilku krajach. Do piosenki nakręcono teledysk, a celem promocji albumu Agnetha po raz ostatni w swojej karierze wybrała się do Londynu. Specjalnej wersji, wydłużonej o jedną, instrumentalną zwrotkę, doczekał się też utwór "I Wasn't The One (Who Said Goodbye)". Po wydaniu płyty Agnetha zdecydowała się dobrowolnie usunąć w cień i do 2004 roku, kiedy ukazała się płyta "My Colouring Book", nie nagrała już niczego nowego. Zdaniem Billy'ego Corgana z The Smashing Pumpkins album jest niesłusznie zapomnianym skarbem. W jednym z wywiadów podkreślał on, że Agnetha jest jedną z jego ulubionych wokalistek i ma rzadki talent do dobrego brzmienia nawet w wysokich rejestrach. W dalszej części swojej wypowiedzi, Billy wyznał, że patrząc na ogół dzisiejszej muzyki pop, chciałby by istniał taki zespół jak ABBA. "I Stand Alone" pozostaje jedynym ze starych albumów Agnethy, który nie doczekał się żadnego wznowienia (choć według Discogs.com jednak wznowiono go w oryginalnej formie w bliżej nieokreślonym czasie) i dopiero z końcem 2017 roku pojawiły się strzępki informacji o tym, że album jednak doczeka się w końcu poszerzonej reedycji, która miałaby ukazać się jesienią 2018 roku. Nie są to jednak ostatecznie potwierdzone informacje, mimo iż stoi za nimi między innymi Bruce Gaitsch, bliski współpracownik Petera Cetery. Dlaczego jednak w 2005 roku nie ukazało się wznowienie tej płyty? Powód jest dość prozaiczny - zarówno wydaniem jak i dystrybucją albumu nie zajmował się Polar, a północnoamerykańska WEA (obecnie Warner Music Group). Tym samym Universal, zarządzający obecnie marką Polar, nie ma żadnych praw do albumu. Poza kilkoma przypadkami, kiedy wykupiono prawa do publikacji dwóch lub trzech piosenek na składankach, nie występowano o oficjalne odkupienie praw do całości albumu (lub nie udało się ustalić zadowalających obie strony warunków ewentualnej transakcji). Niemniej jednak jako jedyny album z całego katalogu Agnethy (nie licząc wydanego w 2013 roku "A") jest on względnie łatwo dostępny i wciąż jeszcze można go znaleźć w niektórych sklepach z muzyką.

Lista utworów:

  1. The Last Time (Robin Randall, Judithe Randall, Jeff Law)
  2. Little White Secrets (Ellen Schwartz, Roger Bruno, Susan Pomerantz)
  3. I Wasn't The One (Who Said Goodbye)(Mark Mueller, Aaron Zigman)
  4. Love In A World Gone Mad (Billy Livsey, Pete Sinfield)
  5. Maybe It Was Magic (Peter Brown, Pat Hurley)
  6. Let It Shine (Austin Roberts, Bill LaBounty, Beckie Foster)
  7. We Got A Way (John Robinson, Franne Golde, Martin Walsh)
  8. I Stand Alone (Peter Cetera, Bruce Gaitsch)
  9. Are You Gonna Throw It All Away (Diane Warren, Albert Hammond)
  10. If You Need Somebody Tonight (Diane Warren, Albert Hammond)

Ponadto na singlach ukazały się następujące utwory, niedostępne w wersjach CD:

  1. The Last Time - rozszerzona wersja 12-calowa, remiks: Julian Mendelsohn
  2. I Wasn't The One (Who Said Goodbye) - rozszerzona wersja 12-calowa, remiks: Bruce Gaitsch i Richard Holbrook
  3. Let It Shine - remiks w wykonaniu Johana Ekelunda, dostępny w wersji 7 i 12-calowej tylko na wybranych rynkach, oraz specjalny "Bright Remix" tego utworu
  4. La Ultima Vez - hiszpańska wersja "The Last Time", tylko wersja 7-calowa
  5. Yo No Fui (Quien Dijo Adios) - hiszpańska wersja "I Wasn't The One (Who Said Goodbye)", tylko wersja 7-calowa