W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
TRASA 1979 I 1980 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
"ABBA: The Tour", później nazywana także "ABBA In Concert" oraz "ABBA: North American and European Tour 1979" to trzecia i ostatnia wielka trasa koncertowa ABBY, pierwotnie zaplanowana jako trasa amerykańska, europejska i azjatycka. Głównie miała na celu promować szósty album zespołu, "Voulez-Vous" (w Europie i USA) oraz kompilację "Greatest Hits Vol.2" (Europa i Japonia). Trasa rozpoczęła się w Edmonton w Kanadzie 13 września 1979 roku i zakończyła w Tokio w Japonii 27 marca 1980 roku z wynikiem 52 koncertów w 40 odwiedzonych miastach w 13 krajach. Ponieważ było to ostatnie wielkie tournee grupy przed rozwiązaniem w 1982 roku, zagrano zdecydowaną większość utworów i przebojów z katalogu zespołu. Pierwotnie zakładano, że zespół da kilka koncertów w Polsce oraz na samym Placu Czerwonym w Moskwie. Koncerty w Polsce wykluczono z powodu przedłużającej się rejestracji nowej dużej płyty, a o ostatecznym usunięciu z planów koncertów w Moskwie zadecydowały obawy tamtejszych władz o zbyt duży pobór prądu i problemy z jego dostarczeniem. Stig Anderson rozważał również koncerty w kilku krajach Bliskiego Wschodu, jednak ostatecznie żaden z nich nie doszedł do skutku (prawdopodobnie z tych samych powodów, co te w Polsce). Po wydaniu albumu "Voulez-Vous" grupa zdecydowała się przez miesiąc koncertować w Stanach Zjednoczonych. Benny przyznał, że decyzja o amerykańskim tournee została podjęta po to, by grupa mogła być bardziej "obecna" dla amerykańskiej publiczności. Zaznaczył również, że media nie zechcą uznać ABBY za poważny zespół, jeśli ta w ogóle nie będzie koncertować. W styczniu 1979 roku ABBA zagrała razem z Bee Gees, Johnem Denverem i Earth, Wind And Fire na "A Gift of Song - Music for UNICEF Concert" w siedzibie ONZ w Nowym Jorku. Wpływy z koncertu miały zasilić konto fundacji zajmujących się dziećmi. Krótko potem świat obiegła informacja, że Agnetha i Björn rozwodzą się. W wywiadach Agnetha przyznawała jednak, że "Każde z nas czuje się w tej chwili doskonale. Wciąż dobrze się nam pracuje i wciąż mamy coś do zaoferowania". Trasa została oficjalnie zapowiedziana przez Warner Music Group (WEA) w maju 1979 roku. Celem jak najlepszej promocji nowej dużej płyty, zespół przystąpił do prób w Stockholm Concert Hall. Agnetha i Frida wzięły dodatkowe lekcje śpiewu, podczas gdy Björn i Benny zajęli się organizacją tournee. W Stanach Zjednoczonych trasa była szeroko promowana przez media, w tym przez "Billboard Magazine", gdzie 8 września 1979 ukazał się mini-magazyn poświęcony w całości ABBIE. Na łamach tego wydawnictwa można było przeczytać o sukcesie ABBY w 40 krajach całego świata oraz dowiedzieć się jak będzie wyglądało zaplanowane tournee. Całości dopełniły wywiady z członkami zespołu i z ekipą. W jednym z tych wywiadów Björn z Bennym zdradzili jak ważna dla zespołu jest obecna trasa koncertowa, zwłaszcza, że obejmowała zupełnie nowe dla grupy terytoria: "Dla nas Stany to główne wyzwanie. Cała trasa to dla nas spore wyzwanie. Dzisiejszego wieczora publiczność była wspaniała i wszystko poszło doskonale. Ale było to też bardzo dziwne uczucie, bo nie występowaliśmy 2,5 roku. Nie masz aż takiej pewności siebie, jak niektórzy artyści, którzy koncertują wiele i nigdy nie wiesz co "zagra" a co nie, dopóki nie będziesz tam i nie spotkasz się z publicznością twarzą w twarz". Niemniej jednak ostatni przewidziany przez ABBĘ koncert w USA, w Waszyngtonie 4 października, został odwołany w związku z fatalną kondycją zdrowotną Agnethy, która przeżyła prawdziwy szok podczas lotu z Nowego Jorku do Bostonu, kiedy samolot znalazł się w samym centrum szalejącej burzy, a pilot musiał podjąć decyzję o lądowaniu na jedynym dostępnym, nieoświetlonym lotnisku. W sierpniu 1979 roku grupa powróciła do prób, tym razem w Europafilm Studios w Sundyberg. Björn i Benny uznali, że potrzebna jest jeszcze jedna piosenka, by pomóc w promocji trasy. Razem napisali kolejny wielki przebój, "Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)", który trafił na wspomniany wcześniej składankowy album "Greatest Hits Vol. 2". We wnętrzu rozkładanych kopert niektórych wydań "Greatest Hits Vol. 2" oraz na odwrocie koperty singla "I Have A Dream" (wydanego w grudniu) pojawiły się reprodukcje scenicznych dekoracji w postaci słynnego motywu trójkątnego, przywodzącego na myśl góry lodowe. Ponadto w celach promocyjnych przez cały okres tournee po każdym koncercie w kinach w danym mieście wyświetlano film "ABBA: The Movie". Pomimo generalnie przychylnych opinii krytyków (tylko niektórzy zarzucali grupie zbytną sztywność i małą sceniczną elastyczność), zespół nie powrócił już do USA. Frida podkreślała, że bardzo dobrze czuje się na scenie, podczas gdy Agnetha zdecydowanie opowiadała się za pracą w studio nagraniowym. Swego niezadowolenia nie krył też Benny, a optymizmem nie napawały również średnie zyski, w porównaniu do zainwestowanych środków. Trafnym podsumowaniem raczej ciężkiej trasy po Stanach Zjednoczonych był wydany niedługo później utwór "Super Trouper", a zwłaszcza pierwsze linijki jego pierwszej zwrotki. Zdecydowanie lepszym przyjęciem zespół cieszył się w Europie, gdzie zagrał dla pełnych sal, a bilety wyprzedawano w oka mgnieniu. W samej Anglii na słynnej Wembley Arena zespół dał pięć koncertów, z widownią wypełnioną do ostatniego miejsca. Ostatni z tych koncertów z 10 listopada 1979 wydano w 2014 roku na dwóch płytach CD i trzech winylowych, pod tytułem "Live At Wembley Arena", celem upamiętnienia 40 rocznicy zwycięstwa zespołu w Konkursie Eurowizji. Album spotkał się z ciepłym przyjęciem fanów. Również krytycy chwalili zespół za profesjonalizm i doskonałe, porywające brzmienie. Warto wspomnieć, że fragmenty z jednego z koncertów na Wembley nadano jeszcze w 1979 roku w radiu BBC i od tamtej pory krążą one pośród fanów w doskonałej jak na bootleg jakości (zgrano je bowiem z przygotowanej dla BBC płyty winylowej). Utwór "The Way Old Friends Do", który wybrano na zakończenie wydanego w 1980 roku albumu "Super Trouper" również zarejestrowao podczas koncertów na Wembley. Nie jest to jednak to samo nagranie, które pojawiło się na nowowydanej płycie koncertowej, a wykonanie z koncertu z 6 listopada 1979 roku. Japońska część trasy rozpoczęła się po krótkiej światęcznej przerwie w marcu 1980. Teoretycznie jest ona zaliczana do trasy z roku 1979, ponieważ do koncertów nie dodano żadnych nowych utworów (choć takowe w tym czasie już powstawały na potrzeby następnej dużej płyty) i zasadniczo nie zmieniono w żaden znaczący sposób formy samych występów, poza całkowitym usunięciem z listy utworów przeboju "Waterloo". By uprzyjemnić publiczności japońskiej (która, co dziwne, początkowo przyjmowała zespół z umiarkowanym entuzjazmem i to pomimo miażdżącego sukcesu składanki "Greatest Hits Vol. 2") odbiór koncertów, utwory "As Good As New" i "I Have A Dream" śpiewano w częściowo zlokalizowanych wersjach i z towarzyszeniem chóru japońskich dzieci. Istnieją nieoficjalne nagrania dokumentujące tę część trasy, na których można usłyszeć zespół śpiewający kilka wersów wyżej wymienionych utworów po japońsku. Jeszcze na początku marca w studiach Polar przygotowano japońską wersję "I Have A Dream". W Japonii szczególnie dobrze czuła się Agnetha, którą cieszyło to, że zespół może być względnie w jednym miejscu i nie musi zbyt często się przemieszczać, jak w przypadku innych części tournee (szczególnie po Stanach). Pojawiły się jednak u niej kłopoty z krążeniem, stąd dziś nie wspomina ona japońskiego tournee zbyt entuzjastycznie. Również Frida cieszyła się z pobytu w Japonii, zwłaszcza z powodu specjałów tamtejszej kuchni, która bardzo przypadła jej do gustu. Panowie natomiast zasmakowali prawdziwej sake (zabrali jej zapas do Sztokholmu), a Benny spróbował nawet swych sił w grze na kilku tradycyjnych japońskich instrumentach. I - jak wspomina - prawie nauczył się na nich grać. W Tokio zespół miał całe dwa piętra New Otani Hotel tylko dla siebie, a na zaplanowaną konferencję prasową przybyło sześciuset dziennikarzy z całego świata. Podczas przygotowań do pierwszego koncertu w Tokio na kilka godzin przed rozpoczęciem sklepienie hali Budokan niemal runęło od ciężaru zamontowanych lamp, a już podczas koncertu sam zespół wyjątkowo nie zaśpiewał "I Have A Dream" po japońsku, pozwalając by ostatną zwrotkę wykonał tylko dziecięcy chór. Zachowane nagrania obrazują również, że publiczność była wyjątkowo spokojna, w przeciwieństwie do pozostałych koncertów. Prawdopodobnie jeden z fanów zarejestrował występ zespołu w Osace, jednak jak do tej pory nagrania tego nie udostępniono szerszej publiczności w żadnej formie. Lista utworów:
Zakończenie:
Ciekawostki:
Koncerty:
* koncert odwołany z powodu niedyspozycji zdrowotnej Agnethy Trasa koncertowa została sfilmowana (jednak nie w całości) i była wyświetlana jako "ABBA In Concert". Film przedstawiał fragmenty koncertu z listopada z Wembley Arena, przeplatane ujęciami zespołu zza kulis oraz z prób. Dokument ten wyemitowały stacje BBC i NBC w 1980 roku, potem wydano go na VHS i w 2004 roku na DVD wraz z dodatkowym materiałem. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |