W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop
|
|
|
|
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
ARRIVAL |
|||||||
|
Spośród pozostałych kompozycji wyróżniają się również "That's Me", przebój w Japonii i ulubiony utwór Agnethy, oraz "Why Did It Have To Be Me", jedyny nowy utwór, w którym dominuje Björn. Zdaniem sporej ilości fanów piosenka ta wypadła ostatecznie tak dobrze, że dostąpiła miana najciekawszej, jaką wykonał Björn (choć równie spora jest rzesza tych, zdaniem których bez pomocy Fridy utwór nie miałby aż takiego uroku). Warto dodać, że "Why Did It Have To Be Me" pierwotnie zarejestrowano jako... "Happy Hawaii", ale w tej wersji utwór odłożono na półkę, bo zdaniem Björna "Za dużo było w tym wszystkim broszury z biura podróży". Ostatecznie "Happy Hawaii" zasiliło stronę B singla "Knowing Me, Knowing You", a potem ukazało się na CD w roku 1994, na czteropłytowej składance "Thank You For The Music". Album zamyka instrumentalny utwór tytułowy i jest to jednocześnie ostatni wyłącznie instrumentalny utwór w historii grupy. Wielki, światowy przebój "Fernando" (który jeszcze w 1975 roku wydano na singlu, a w niektórych krajach również na składance "Greatest Hits") oficjalnie nie ukazał się na albumie, ale pojawił się na jego australijskiej edycji. W roku 1977 "Arrival" był najlepiej sprzedającym się albumem w Wielkiej Brytanii, zaś w kwietniu tego samego roku został sklasyfikowany przez RIAA jako złota płyta. "Arrival" po raz pierwszy wydano na CD w 1984 roku. Potem ukazało się jeszcze kilka cyfrowych reedycji, w tym pięć poszerzonych i zremasterowanych – w latach 1997 (wydanie Polydor; "Fernando" jako bonus), 2001 (Universal/Polar; dodatkowo "Fernando" i "Happy Hawaii"), 2005/2006 (boxset "The Complete Studio Recordings"), jeszcze raz w 2006 jako "Deluxe Edition" oraz w roku 2008 (boxset "The Albums"; w tym wypadku bez nagrań dodatkowych). Tradycyjnie już wśród melomanów największą estymą cieszą się nieodremasterowane wydania z lat 80., zaś miano najgorszej edycji noszą wydania z lat 2005/2006, Deluxe oraz 2008 (są niemal identyczne pod względem dźwięku, różnią się jedynie nagraniami dodatkowymi). Na chwilę obecną najbardziej powszechne pozostaje wydanie z roku 2001 (remaster Michael B. Tretow i Jon Astley), jednak z racji wyczerpywania się nakładu jego cena zaczyna powoli rosnąć. Lista utworów:
Dodatkowo na reedycji z 1997 roku:
Utwory dodatkowe na reedycji z 2001 roku:
Utwory dodatkowe na reedycji z 2005 roku ("The Complete Studio Recordings"):
Single:
Wszystkie utwory napisali Benny Andersson i Björn Ulvaeus, chyba że podano inaczej. Personel:
Dodatkowi muzycy:
Produkcja:
|
||||||
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |
|||||||
Czwarty album zespołu pojawił się w sklepach 11 października 1976 roku. Sesje nagraniowe zaczęły się w sierpniu 1975 roku i z niewielkmi przerwami trwały aż do września 1976, przynosząc jedynie dziesięć nowych piosenek. Wydawałoby się, że nie jest to dużo, jednak należy pamiętać, że po raz pierwszy w historii zespołu praktycznie każdy z nowonagranych utworów był na tyle dobry, że prawdopodobnie zdołałby poradzić sobie jako singiel. Również po raz pierwszy w historii ABBY nowa płyta została w większej części zdominowana przez Fridę, która otrzymała główną rolę wokalną w dwóch przebojach - "Knowing Me, Knowing You" oraz "Money, Money, Money". Oprócz wymienionych piosenek, album zawiera także jeden z najbardziej znanych utworów ABBY - "Dancing Queen". Oryginalny tytuł roboczy tej kompozycji brzmiał "Boogaloo", a inspiracją dla zespołu podczas szukania właściwej aranżacji był utwór George'a McCrae'a "Rock Your Baby" z 1974 roku. Pewne fragmenty sekcji rytmicznej, opracowanej przez perkusistę Rogera Palma były także inspirowane albumem Dr. Johna "Dr. John's Gumbo". Choć dziś może się to wydawać nieprawdopodobne, pierwotnie nowa piosenka miała mieć nieco wolniejsze tempo. W trakcie sesji zmieniono jednak koncepcję całości, a w trakcie poszukiwania ostatecznego kształtu warstwy tekstowej usunięto też jedną zwrotkę. Frida wspominała później: "Pamiętam, jak Benny wrócił do domu i puścił mi taśmę z podkładem. Utwór był tak niebywale piękny, że... po prostu zaczęłam płakać". Uznania nie kryła też Agnetha: "Rzadko można wyczuć, czy piosenka stanie się przebojem. Ale z "Dancing Queen" było inaczej - od razu wiedzieliśmy, że to będzie hit". Przyszły wielki przebój zespołu jako pierwsi mieli okazję usłyszeć król Karol Gustaw i jego żona Silvia Sommerlath - zespół otrzymał bowiem specjalne zaproszenie na uroczystość ślubną pary królewskiej i w prezencie dla nowożeńców wykonał właśnie "Dancing Queen". Co nie mniej ważne, piosenka okazała się kompozycją tak udaną, że wydana na singlu jedyny raz w historii ABBY zdołała dotrzeć nie tylko na szczyty list przebojów w Welkiej Brytanii czy Australii, lecz również w USA (styczeń 1977).
