![]() |
![]() |
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
KRISTINA FRÅN DUVEMÅLA |
|
|
Musical miał swoją premierę 7 października 1995 roku w Malmö Opera and Music Theatre i spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem. Publiczność nagrodziła dzieło dziesięciominutowymi oklaskami, a dziennikarze ochoczo je gloryfikowali. Martin Nyström z Dagens Nyheter napisał, że Ulvaeus i Andersson "stworzyli świetny szwedzki musical, który dotyka tematu najważniejszych i ponadczasowych pytań" i porównywał muzykę Benny’ego do dokonań Schuberta, a Carl-Gunnar Åhlén ze Svenska Dagbladet dodał, że Björnowi Ulvaeusowi "udało się przedstawić cały dramat bez grzęźnięcia pomimo niemal wagnerowskiej długości dzieła". Kilka lat później jednak Dagens Nyheter przyznał, że "musical nie należy do dzieł pierwszej klasy". Jednocześnie musical został wystawiony w Gothenburg Opera, a następnie w Stockholm's Cirkus, który został specjalnie odnowiony na tę okazję. Produkcja w 1998 roku czterokrotnie zdobyła nagrodę Guldmasken Theatre, szwedzki odpowiednik nagrody Tony. Dzieło wystawiano niemal nieprzerwanie przez cztery lata (w sumie 650 odsłon). Po wyjściu za mąż za Karla-Oscara, Kristina mieszka na dworze Korpamoen jako matka czworga dzieci. Jednak nieurodzaj, pożar szopy oraz śmierć najstarszej córki, powodują, że Kristina za sprawą męża i jego brata w końcu postanawia wyjechać do Ameryki. W czasie podróży Kristina ciężko choruje, jednak emigrantom udaje się dotrzeć do Nowego Jorku. Ale również tutaj, w nowym świecie trzeba się zmierzyć z nowymi problemami. Noweą ojczyznę udaje się znaleźć w mieście Taylors Falls. Robert nie chce zostać farmerem i sprzeciwia się radom Karla-Oscara, by szukać szczęścia jako poszukiwacz złota w Kaliforni. Kristina rodzi w Ameryce swoje pierwsze dziecko, jednak w dalszym ciągu tęskni za swoją ojczyzną - Szwecją. Zimą Robert, śmiertelnie chory, wraca z powrotem. Z powodu fałszywych pieniędzy dochodzi do sporu między braćmi, i tak Robert, samotny i pozbawiony sił, umiera. Z powodu poronienia Kristina nie może już mieć więcej dzieci, co sprawia, że zaczyna wątpić w istnienie Boga. Jednak z czasem Kristina zmienia zdanie i zaczyna coraz bardziej wierzyć, że kiedyś będzie jeszcze mogła urodzić dziecko. Podczas powstania Indian, w którym szwedzcy emigranci zostają przepędzeni ze swych ziem, Karl-Oscar wraz ze śmiertelnie chorą, ciężarną Kristiną, nie nadążają za pozostałymi i zostają daleko w tyle. Los Kristiny spoczywa w rękach męża. Potrójny album z podstawową wersją musicalu wydano w roku 1996 i w takiej formie zdobył drugie miejsce na szwedzkich listach przebojów, utrzymując je przez 74 tygodnie i zdobywając szwedzką nagrodę Grammy dla najlepszego albumu. Z początkiem nowego tysiąclecia musical został przetłumaczony przez Björna na język angielski przy pomocy Herberta Kretzmera, twórcy angielskiej wersji "Nędzników". 12 października 1996 roku skrócona do 90 minut koncertowa wersja "Kristiny" została zaprezentowana kolonii szwedzkiej w Minneapolis jako koncert otwierający Plymouth Music Series i następnego dnia w Chicago Lakes High School w Lindstrom. Zarówno Minneapolis jak i Lindstrom zajmowały szczególne miejsce w dziele Moberga. Anglojęzyczna premiera musicalu odbyła się jednak dopiero w 2009 roku, pod tytułem "Kristina: A Concert Event" w Carnegie Hall 23 i 24 września z Helen Sjöholm w roli Kristiny (notabene wokalistka ta grała tę rolę praktycznie od samego początku), Russellem Watsonem w roli Karla Oskara, Louise Pitre w roli Ulriki i Kevinem Odekirkem w roli Roberta. Recenzje były zróżnicowane, od ostrożnych przez przychylne po negatywne. Koncert z Carnegie Hall wydano na 2 płytach CD nakładem Decca Records 12 kwietnia 2010 roku. Brytyjska premiera musical, również w okrojonej, koncertowej wersji, miała miejsce w Royal Albert Hall 14 kwietnia 2010 roku i podobnie jak w USA, zebrała zróżnicowane opinie. Niektórzy zrównywali nawet musical do najgorszych fragmentów "Nędzników". Mimo to, czołowy krytyk "Independent", Edward Seckerson napisał bardzo przychylną opinię, nazywając Benny’ego zaskakująco wyróżniającym się kompozytorem i w dalszej części przyrównał go do norweskiego kompozytora Edvarda Griega. Oryginalna obsada:
Oryginalna lista utworów: Akt I
Akt II
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |