W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop
|
|
|
|
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
SUPER TROUPER |
|||||||
|
Pierwszym utworem, który Benny i Björn napisali pod nowy album tuż po powrocie z tournee po Japonii, była ballada "The Winner Takes It All". Piosenka ta bardzo różniła się od wielu innych o podobnej tematyce, które ABBA nagrała wcześniej – po raz pierwszy w utworze o nieszczęśliwej miłości nie pojawiła się nadzieja na szczęśliwe zakończenie. Piosenka z miejsca zdobyła pierwsze miejsca list w Wielkiej Brytanii, a w opinii fanów zyskała przydomek najlepszej w dorobku ABBY. Prawdziwie aktorską rolą popisała się w niej Agnetha, śpiewając w sposób tak przejmujący, że słowa utworu potrafią na długo wryć się w pamięć i skłonić do przemyśleń. Co ciekawe, ostatecznych kształtów piosenka nabrała w niecałe dwie godziny. Björn wrócił z sesji z nagraniem, włączył taśmę w magnetofonie i przy butelce whisky napisał te jakże szczere słowa. Jak sam wspomina: "Byłem pijany, więc słowa same siadały mi na papierze. Na trzeźwo człowiek wstydzi się tekstu, tymczasem nazajutrz w studiu wszyscy gratulowali mi piosenki!". Nowy, cięższy styl zaprezentowała również piosenka "On And On And On", której dziwnego tekstu nie umie dziś wyjaśnić nawet Björn. Co ciekawe, w refrenie możemy usłyszeć Benny'ego, śpiewającego wokalizy z utworu The Beach Boys "Do It Again". Dwie kolejne piosenki, zaśpiewane przez Fridę zamykają stronę A oryginalnego wydania winylowego. Są to "Andante, Andante" – piosenka wspaniała do słuchania w okresie wakacji i słońca, oraz "Me And I" – nieco bardziej skomplikowana, mówiąca o dwóch obliczach tej samej osoby – oczywiste więc nawiązanie w jej tekście do postaci Doktora Jekylla i Pana Hyde'a. Piękna piosenka "Happy New Year" wciąż jest śpiewana jako kolęda na rozpoczęcie nowego roku, a jej instrumentacja jest wprost idealnie dopasowana do zimowego okresu. Ciekawostką jest fakt, że jeszcze przed nagraniem albumu, piosenka ta miała być librettem nowego musicalu, który chcieli napisać Björn i Benny. Kiedy jednak ostatecznie zadecydowali o wstrzymaniu prac na musicalem, piosenkę dokończono i nagrano z przeznaczeniem na nową płytę. Można w niej także usłyszeć szwedzki akcent Agnethy w słowie "champain". W dalszej części pojawiają się słowa dotyczące roku 1989 – zapewne napisane w ten sposób dlatego, że dobrze pasowały do melodii, z czasem stały się zaskakującą prawdą, bowiem właśnie w roku 1989 rozpoczęła się Jesień Ludów w Europie (upadek komunizmu, niedługo potem zjednoczenie Niemiec i rozpad ZSRR). Piosenka tytułowa albumu została nagrana jako jedna z ostatnich, choć zupełnie tego nie słychać - brzmi tak, jakby nagrano ją na samym początku sesji. Wybrana na następny po "The Winner Takes It All" singiel, w okresie Bożego Narodzenia biła na głowę wszystkie inne utwory na listach, stając się kolejnym wielkim przebojem grupy. Na stronie B znalazła się niezwykle interesującą piosenka "The Piper", nawiązująca swoją aranżacją do dawnej muzyki celtyckiej i irlandzkiej. Inspiracją do jej powstania była powieść Stephena Kinga "Bastion". Piosenka "Lay All Your Love On Me" z wpływami electro była ostatnią nagraną przez ABBĘ kompozycją utrzymaną w stylu disco. Stała się też pierwszym maksi-singlem zespołu i kolejnym wielkim przebojem, choć jej sukces na listach nie był aż tak spektakularny – tylko 7 miejsce, związane z powolnym przelewaniem się fali muzyki dyskotekowej. Ostatnią piosenką powstałą podczas sesji była latynosko zabarwiona "Put On Your White Sombrero", która światło dzienne ujrzała dopiero w roku 1994, na czteropłytowym albumie "Thank You For The Music". Pierwotnie kompozycja ta miała otwierać nową dużą płytę, ale ostatecznie całkowicie z niej zrezygnowano (na rzecz utworu tytułowego), zaś na jej miejsce w ramach końcówki albumu przewidziano nagraną w 1979 roku na Wembley Arena piosenkę "The Way Old Friends Do". Zdjęcia na okładkę płyty i teledysk do utworu tytułowego wykonano tego samego dnia. Na zdjęciach można dostrzec kilka osób związanych z Polar Music, między innymi Görel Hanser (vice-prezes Polar Music), Berkę Bergkvista (pracownika Polar Music i wspólnika Stiga Andersona), Tomasa Ledina i Andersa Andersona (syna Stiga Andersona). Na okładce dużej płyty to właśnie Berka i Tomas są widoczni na pierwszym planie, tuż za fotografem, trzymając się za ręce. Album wydano z cyfrowo odnowionym dźwiękiem pięć razy: w roku 1997, 2001, 2005/2006 (boxset "The Complete Studio Recordings"), 2008 (boxset "The Albums") oraz 2011 jako wersja Deluxe. Pierwsza edycja CD albumu pojawiła się na rynku jeszcze w 1983 roku, nakładem amerykańskiej wytwórni Atlantic Records (reprezentant zespołu na rynkach USA i Kanady). Lista utworów:
Dodatkowe utwory na reedycji z 1997 roku:
Dodatkowe utwory na reedycji z 2001 roku:
Dodatkowe utwory na reedycji z 2005 roku ("The Complete Studio Recordings"):
Single:
Wszystkie utwory napisali Benny Andersson i Björn Ulvaeus, chyba że podano inaczej. Personel:
Dodatkowi muzycy:
Produkcja:
|
||||||
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |
|||||||
Kolejny album zespołu pojawił się dopiero jesienią 1980 roku. Po raz pierwszy można na nim usłyszeć piosenki oparte w głównej mierze na syntezatorach, dzięki którym płyta nie zestarzała się wiele, jeśli zestarzała w ogóle, pomimo upływu niemal czterdziestu lat od premiery. Zgodnym zdaniem nie tylko fanów, ale i sceptycznych krytyków, zespół "przeszedł samego siebie jeszcze raz".
