W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
THE ALBUM |
|||||||
|
Piąty album zespołu został wydany 12 grudnia 1977 roku przez Polar Music. Wyjątkowo wyczerpujące sesje nagraniowe, przerywane pracami nad filmem "ABBA: The Movie", przyniosły zaledwie dziewięć piosenek. Każda z nich była pod wieloma względami bardzo dojrzała, co sprawia, że "The Album" bardzo różni się od wszystkich wcześniejszych dokonań zespołu. Po sukcesie piosenki "Money, Money, Money", Björn i Benny pierwszy raz wpadli na pomysł napisania musicalu. W rezultacie powstały cztery kompozycje utrzymane w nieco poważniejszym tonie, a poruszające temat młodej dziewczyny o złotych włosach, która wyjeżdża ze swojego rodzinnego miasteczka, aby zrobić wielką karierę. W tym samym czasie zespół przygotowywał się do swojego pierwszego światowego tournee, które miało objąć również Australię. Do listy utworów włączono wspomniane cztery kompozycje, tworzące mini-musical, zatytułowany "The Girl With The Golden Hair" (trwający w sumie około 25 minut). Początkowo jednak nieco bardziej wyrafinowany kompozycyjnie spektakl, na który składały się piosenki, których nikt jeszcze nie znał, cieszył się raczej umiarkowanym zainteresowaniem publiczności. Mimo to po powrocie z tournee, w czasie którego kręcono również film "ABBA: The Movie", zadecydowano o zarejestrowaniu nowych utworów i włączeniu ich do nowej dużej płyty. Ostatecznie na "The Album" trafiły jedynie trzy z czterech utworów, które pierwotnie wchodziły w skład mini-musicalu: "Thank You For The Music", "I Wonder (Departure)" i "I'm A Marionette". Rozważano także zarejestrowanie kompozycji "Get On The Carousel", jednak ostatecznie Björn i Benny uznali, że utwór ten jest zbyt słaby aby nadal nad nim pracować. Tym samym najprawdopodobniej nie istnieje on w wersji studyjnej. Zmianom w warstwie muzycznej nowej płyty towarzyszyły również zmiany w warstwie tekstowej – ABBA przestała śpiewać tylko i wyłącznie o miłości, za to w wielu piosenkach pojawiają się motywy wolności człowieka i artysty, a w piosence "One Man, One Woman" pierwszy raz motyw miłości nieszczęśliwej w wykonaniu Fridy (dotychczas w osoby nieszczęśliwe i samotne z doskonałym skutkiem wcielała się Agnetha). Album zawierał również dwa wielkie przeboje: "Take A Chance On Me", które niemal powtórzyło sukces "Dancing Queen" na listach przebojów (trzecie miejsce list amerykańskich) oraz "The Name Of The Game", w którym wyraźnie można usłyszeć inspirację muzyką Steviego Wondera. Björn i Benny przyznali później, że pisząc utwory na "The Album" inspirowali się głównie utworami kalifornijskich wykonawców. Co ciekawe, do grona wielkich przebojów zespołu zalicza się również "Thank You For The Music" (które zyskało przydomek pożegnalnej piosenki ABBY, mimo iż nagrano je blisko pięć lat przed rozpadem grupy). Jest to o tyle interesujące, że w swoim czasie kompozycja ta nie zyskała większego rozgłosu i nawet na singlu umieszczono ją tylko na stronie B (choć nakręcono do niej teledysk). Była to również jedna z tych kompozycji, nad którymi pracowano zdecydowanie najciężej - odrzucono ostatecznie pierwotną, musicalową wersję (znaną jako "Doris Day Version") i całość opracowano od nowa. Sporym zaskoczeniem była też otwierająca album, wyraźnie progresywna piosenka "Eagle", która zdaniem wielu doskonale pasowałaby do niejednego albumu stricte rockowego. Kompozycja ta przeszła do historii jako najdłuższa, jaką ABBA kiedykolwiek nagrała – trwa aż 5 minut i 51/52 sekundy (zależnie od wydania). Ponadto na singlach, w zależności od rynku, ukazały się dwie krótsze wersje tej piosenki - jedną z nich wznowiono później na CD (na składance "ABBA International", wydaniu Deluxe "The Album" oraz w boxsecie "The Singles"). "The Album" po raz pierwszy został wydany na CD w roku 1984 w Japonii. Album kilkukrotnie wydano z cyfrowo odnowionym dźwiękiem – w latach 1997, 2001, 2005 (box "The Complete Studio Recordings"), 2007 (jako "Deluxe Edition") i w 2008 (box "The Albums"). Bardzo ciekawa jest też kwestia okładki płyty. Oficjalną wersją jest biały wariant z czarnym logo i kolorowymi twarzami członków grupy. Jednak w Wielkiej Brytanii wytwórnia Epic Records zdecydowała się zmienić oryginalną okładkę i w rezultacie wydanie brytyjskie ma rozkładaną okładkę w kolorze niebieskim, przechodzącym w biały. Wnętrze, w którym wydrukowano także teksty utworów, przypomina kopertę listu lotniczego, z fotografią zespołu i znaczkiem pocztowym. Zmian dokonano również w tylnej części, poprzez dodanie małego zdjęcia zespołu (które w wydaniu Polar znajdowało się na wewnętrznej kopercie od płyty razem z tekstami piosenek) i oznaczeniem utworów, które można usłyszeć w "ABBA: The Movie". Szata graficzna wewnętrznej części okładki jest bardzo podobna do tej z wydanej w 1980 roku płyty "Gracias Por La Música". Był to pierwszy raz, kiedy Epic zdecydował się całkowicie zmienić okładkę w stosunku do wydania szwedzkiego. Motywy działania brytyjskiej wytwórni nie są do końca jasne, ale bardzo prawdopodobnym jest, że chciano w ten sposób zrekompensować zespołowi nie najlepszy okres tuż po wygraniu Konkursu Eurowizji, kiedy to Epic nie wydawał się szczególnie zainteresowany współpracą z ABBĄ. Innym powodem mogła być chęć uatrakcyjnienia pierwotnego zamysłu Runego Söderqvista, jako że (nie licząc późniejszego albumu "Live") jest on chyba najmniej udaną koncepcją spośród tych, które trafiły na okładki płyt grupy. Brytyjska wersja okładki została wydrukowana dla płyty CD tylko raz z przeznaczeniem dla japońskiej limitowanej reedycji, wydanej przez tamtejszy oddział Universal Music Group w 2004 roku. Również wznowiona na winylu edycja albumu z 2008 roku (okładka poniżej) wykorzystywała brytyjską wersję okładki (na potrzeby tego wydania nieco zmieniono kolorystykę całości - zamiast czystej, niebieskiej barwy, wykorzystano odcień bliższy turkusowemu/morskiemu). Lista utworów:
Dodatkowe utwory na reedycji z 2001 roku:
Dodatkowe utwory na reedycji z 2005 roku ("The Complete Studio Recordings"):
Wszystkie utwory napisali Benny Andersson i Björn Ulvaeus, chyba że podano inaczej. Single:
Personel:
Dodatkowi muzycy:
Produkcja:
|
||||||
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |