W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop
|
|
|
|
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
HEP STARS - BIOGRAFIA |
|
|
Tuż po założeniu grupy, nazwali się Quartet Yep, a swój repertuar oparli na różnych stylach muzyki, od motywów latynosko-tanecznych, poprzez rock aż do psychodelii, starając się w każdym z nich dawać z siebie wszystko. Głównie dzięki Janowi Friskowi zwrócili się w kierunku rock’n’rolla i popu. Zdecydowali też, że powinni zmienić nazwę i z wielu różnych propozycji, wybrali w końcu tę, którą wymyślił Frisk – The Hep Stars. Sam pomysł nazwy zaczerpnięto z piosenki "Razzle Dazzle" Billa Halleya, a konkretnie z frazy "It's the hipster's dance", zmieniając słowo "hip" w "hep". Sven Hedlund trafił do zespołu właściwie przez przypadek. Hegland zadzwonił do niego, by zapytać, czy mógłby zastąpić Friska, który dołączył do jednej z mniej znanych grup na czas ich tournee, by zarobić nieco dodatkowych pieniędzy na wzmacniacz do gitary. Zespół szybko zorientował się, że Hedlund ma niemały talent i kiedy Frisk wrócił z tournee, zadecydowali o podzieleniu się swymi rolami – Frisk dominował w cięższych, rockowych utworach, podczas gdy Hedlund wykonywał ballady i utwory lżejsze. Szybko też zdobywali popularność – latem 1964 roku grywali już dla co najmniej dwóch tysięcy osób. Rockowa scena zwróciła na nich uwagę po pamiętnym wieczorze w rockowym klubie Nalen, który w tamtym okresie był najważniejszym w całej Szwecji. Hep Stars mieli wówczas wystąpić w roli supportu głównej gwiazdy, która jednak z nieznanych powodów się nie pojawiła. Była to znakomita okazja dla Hep Stars, którzy, nie poganiani przez nikogo, mogli grać tak długo, jak chcieli. Sprawiło to, że ich reputacja gwałtownie skoczyła w górę. Zachęcony tym zespół zdecydował się nawiązać kontakt z wytwórnią Olga, którą zarządzał Åke Gerhard. Hegland spędził trochę czasu na dogadywaniu kontraktu i zdołał przekonać Gerharda, by został menadżerem zespołu. Jesienią 1964 roku tuż po wydaniu debiutanckiego singla "Kana Kapila" z zespołu odeszli klawiszowiec Hans Östlund, którego relacje z Heglandem stawały się coraz bardziej napięte, oraz założyciel grupy, Pettersson, którego nudziły już ciągłe kłótnie. Jednak niedługo potem ten ostatni zdecydował się powrócić i Hep Stars grali dalej jako kwartet. Hedlund był w posiadaniu samochodu turystycznego, którym czasami woził też inne zespoły. Jednym z nich była grupa o dziwnej nazwie Everkelts Spelmanslag, w której Sven od razu zauważył Benny’ego Anderssona, więcej niż zdolnego klawiszowca – zainspirowało go to, że Benny potrafił grać i improwizować, a do tego był w stanie wykonywać niebywale szybkie przebieżki po klawiaturze. Wówczas Sven zasugerował reszcie zespołu, żeby zaprosić Benny’ego na próbę. Benny natomiast w jednej z gazet natknął się na artykuł o wspomnianym wcześniej samochodzie Hep Stars, w którym z łatwością mogły zmieścić się zarówno "Gwiazdy" jak i jego zespół. Podczas próby, Benny zdecydował, że w Hep Stars będzie miał zdecydowanie większą swobodę niż w swoim dotychczasowym zespole. Rozstał się z nim i dołączył do Hep Stars, ostatecznie krystalizując jego skład, w który wchodzili: Sven (Svenne), Jan (Janne), Benny, Lennart (Lelle) i Christer (Chrillie).
Szwedzka wersja piosenki "Last Night I Had A Strangest Dream", zatytułowana "I Natt Jag Drömde" okazała się ogromnym hitem, ale sprawiła, że Hep Stars zaczęto kojarzyć z muzyką folkową. Zaszokowało to też wielu fanów grupy, przyzwyczajonych do ostrzejszego grania. Jednak popularność zespołu jeszcze wzrosła – w 1967 roku dali już ponad 200 koncertów. Jednak jeszcze w tym samym roku pojawiły się pierwsze problemy, związane z poborcami i kryzysem, który ogarnął kraj pod koniec lat sześćdziesiątych. W konsekwencji grupa zaczęła grać dla mniejszej publiczności. W roku 1968 do zespołu dołączyła amerykańska piosenkarka, Charlotte Walker. O początku końca przesądziła decyzja Friska o opuszczeniu zespołu w 1969 roku, w związku ze spadkiem zainteresowania nim. Tymczasowo jako pomoc do Hep Stars dołączył przyjaciel Benny’ego, Björn Ulvaeus, grający na gitarze akustycznej. Oryginalni członkowie zespołu z różnych powodów powoli zaczęli się wykruszać i po wypełnieniu zobowiązań koncertowych zadecydowano o zakończeniu działalności. W sierpniu 1969 roku grupa dała ostatni koncert, po którym Benny, Björn, Charlotte i Svenne zdecydowali się z nią rozstać. Po wielu zmianach personalnych w roku 1970 zespół ostatecznie się rozpadł, a jedynym członkiem oryginalnego składu, który w nim pozostał był Hegland.
Pierwsza wspólna kompozycja obu panów pojawiła się na albumie The Hep Stars z roku 1966 i nosiła tytuł "Isn’t It Easy To Say". Jeszcze na tej samej płycie pojawiła się całkowicie samodzielna kompozycja Björna, zatytułowana "No Time". Piosenkę nagrał również zespół Björna, Hootenanny Singers, wykonujący akustyczne piosenki w języku szwedzkim. Na kolejny album Hep Stars, Benny i Björn napisali wspólnie kolejne dwie piosenki, "Speleman" i "Precis Som Alla Andra". Ogółem Hep Stars wydali dziesięć albumów i dwadzieścia trzy single, a ich ostatnim wielkim hitem był cover piosenki "Speedy Gonzales". Piosenki, które dla Hep Stars stworzył Benny Andersson. W nawiasach podano współautora kompozycji, jeśli taki był.
Oprócz coverów utwory stworzone przez Benny'ego Anderssona w przeważającej części stawały się kamieniami milowymi w twórczości grupy. Dla Benny'ego przełomem stała się piosenka "Sunny Girl": "Poczułem, że wyszła mi naprawdę ciekawa piosenka. W końcu nie przypadkiem została przebojem numer jeden. Wtedy doszedłem do wniosku, że skoro potrafię skomponować jedną dobrą piosenkę, będę potrafił skomponować dwie, a skoro dwie - dlaczego nie trzy? Była to dla mnie ważna chwila, gdyż wcześniej nie bardzo wiedziałem kim tak naprawdę mam zostać". |
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |
|
The Hep Stars to szwedzka grupa rockowa, założona w 1963 roku. W latach 1965-1966 była najsłynniejszą szwedzką grupą, grającą piosenki w języku angielskim. Poza Skandynawią jest znana głównie z obecności w nim Benny’ego Anderssona, klawiszowca i kompozytora, który później razem z Björnem Ulvaeusem założył ABBĘ. Zespół założyli w 1963 roku perkusista Christer "Chrille" Pettersson, basista Lennart "Lelle" Hegland, klawiszowiec Hans Östlund i gitarzysta Jan "Janne" Frisk, który również śpiewał. W okresie największej popularności grupy, jej skład powiększył się o wokalistę Svena "Svenne" Hedlunda i Benny’ego Anderssona, grającego na instrumentach klawiszowych.
Swoje następne trzy single zespół nagrał podczas jednej sześciogodzinnej sesji nagraniowej, na trzyścieżkowym sprzęcie, bez dogrywek. W marcu 1965 roku pojawiła się szansa na występ w telewizyjnym programie "Drop In". W kwietniu tego samego roku umieścili trzy piosenki w pierwszej czwórce szwedzkiej listy przebojów: "Cadillac", "Farmer John" i "Tribute To Buddy Holly". Na listach sprzedaży dwie pierwsze piosenki w ciągu tygodnia zdobyły pierwszą lokatę, podczas gdy ostatnia z nich utknęła na pozycji piątej. Svenne Hedlund został oficjalnym liderem zespołu i pierwszą szwedzką pop-gwiazdą z prawdziwego zdarzenia, a Hep Stars pojawiali się nawet w czasopismach dla młodzieży. W tym czasie wiele pomniejszych szwedzkich zespołów zwróciło na siebie uwagę mediów, bazując na sprawdzonym przepisie na sukces, wykorzystanym przez "Gwiazdy" – czyli grając w większości swoje wersje znanych przebojów. Skłoniło to Benny’ego Anderssona do prób napisania własnych piosenek dla grupy, ale okazało się to zadaniem trudnym, bo trzeba było "znaleźć" coś, co brzmiałoby świeżo i jednocześnie pasowało do repertuaru zespołu. Pierwszym utworem, który Benny przedstawił swojej grupie, była piosenka "No Response". Po nagraniu okazała się niemałym sukcesem, plasując się na trzecim miejscu list sprzedaży. W sumie, biorąc pod uwagę zarówno covery jak i pierwsze autorskie kompozycje, Hep Stars w latach 1965-1966 byli na absolutnym rockowym topie w Szwecji, tylko w samym 1966 roku dając co najmniej 150 koncertów. Spowodowało to, że zespołem zainteresowali się również skandynawscy sąsiedzi – Norwegia i Finlandia – gdzie zespół dał wiele koncertów podczas kilku tournee.
Björn i Benny kontynuowali współpracę ze Svennem i Charlotte. Niedługo po rozpadzie Hep Stars, Hedlund i Walker utworzyli duet Svenne & Lotta, który nagrał wiele kompozycji Björna i Benny’ego i odniósł ogromny sukces, szczególnie w Danii i środkowej Europie. Będąc znanymi osobami z Hep Stars, Björn i Benny kontynuowali własną współpracę przy pomocy wytwórni Polar Music i występując jako duet Björn & Benny. Niedługo potem panowie razem z Agnethą Fältskog i Anni-Frid Lyngstad utworzyli kwartet ABBA.