W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop
|
|
|
|
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
HISTORIA ZESPOŁU - 1966-1970 |
|
|
Björn Ulvaeus rozpoczął swoją muzyczną karierę jako frontman i gitarzysta folk-skiffle'owej grupy The Hootennany Singers, wcześniej nazwanej od nazwy rodzinnej miejscowości Björna, The West Bay Singers (miasteczko to nazywało się Västervik, co przetłumaczone na angielski, dało pierwszy człon nazwy - West Bay). Ulvaeus zaczął pisać anglojęzyczne utwory dla swojej grupy, a w latach 1968-1969 zaczął swoją solową karierę, nagrywając cztery single. Oba zespoły były w Szwecji bardzo znane, nie dziwi więc fakt, że Hep Stars i Hootenanny Singers często "wpadali" na siebie podczas swoich tras koncertowych. W czerwcu 1966 Björn i Benny spróbowali rozpocząć pracę razem. Pierwszą piosenką, jaką napisali, a która trafiła na płytę Hep Stars, była "Isn't It Easy To Say". Managerem Hootenanny Singers został Stig Anderson, właściciel wytwórni płytowej Polar Music. On właśnie dostrzegł potencjał twórczy drzemiący we współpracy Björna i Benny'ego i zachęcił ich do dalszego wspólnego komponowania. Obaj panowie okazjonalnie występowali ze swoimi zespołami (Benny kilkakrotnie wspomagał Hootenanny Singers, a Björn zastępował gitarzystę Hep Stars), a także wspomagali je w trakcie sesji nagraniowych. Ów stan rzeczy utrzymywał się do roku 1969, kiedy duet napisał i własnoręcznie wyprodukował swe pierwsze przeboje "Ljuva sextital" ("Merry Sixties"), nagrane przez Britę Borg i "Speleman" ("Fiddler") kolejny przebój Hep Stars. Benny napisał i zgłosił piosenkę "Hej Clown" do krajowych eliminacji Konkursu Eurowizji (w Szwecji Melodifestivalen) w roku 1969. Piosence udało się dostać na pierwsze miejsce, ale ponowne głosowanie sprawiło, że ostatecznie znalazła się na miejscu drugim. Przy okazji Benny na krótko spotkał się ze swoją przyszłą małżonką Anni-Frid Lyngstad, która także brała udział w eliminacjach. Miesiąc później oboje zostali parą. W związku z rozpadem obu grup muzycznych, Björn i Benny kolejny raz połączyli siły i razem nagrali swój debiutancki album zatytułowany "Lycka" ("Happiness"), który zawierał oryginalne kompozycje zaśpiewane przez obu panów. Ich współmałżonki często pojawiały się w studiu i brały udział w nagraniu niektórych piosenek; Agnetha Fältskog (żona Björna) pomogła nawet w napisaniu jednej piosenki (ów fakt znamienny jest dlatego, że w historii ABBY taki stan rzeczy miał miejsce jeszcze tylko dwa razy). Björn wciąż okazjonalnie nagrywał i występował z Hootenanny Singers aż do roku 1974, a Benny brał udział w produkcji nagrań zespołu.
Przyjęcie weselne zorganizowane z udziałem 40 gości wśród których byli przyjaciele, znajomi i branżowcy odbyło się w zamku Wittsjöhus. Do tańca przygrywał zespół Benny'ego (m.in. piosenka "Sunny Girl" The Hep Stars). Stig Anderson podarował młodej parze radio-budzik, by ta wiedziała, o której porze rankiem trzeba wstać. Ponadto menadżer przygotował program artystyczny dla nowożeńców, który został przedstawiony na balkonie zamku (wystawili go ludzie z branży muzycznej). Agnetha i Björn byli również zaangażowani we własną twórczość. Wkrótce nawet Benny i Frida dograli chórki do albumu Agnethy, "Som jag är" ("As I Am"). W 1973 roku Agnetha zagrała Marię Magdalenę w Szwedzkiej wersji musicalu "Jesus Christ Superstar" i zdobyła tym samym bardzo przychylne opinie krytyków i recenzentów. Pomiędzy 1967 a 1975 Agnetha nagrała pięć albumów studyjnych.
Frida i Charlie Norman byli właśnie po koncercie w Malmö i postanowili wieczorem zjeść w restauracji. Wtedy do lokalu weszli również Benny wraz z Björnem. Po krótkim czasie dosiedli się do nich również Svenne Hedlund i jego narzeczona Lotta (nieco później utworzyli oni aktywny artystycznie do dziś duet Svenne & Lotta, który nagrywał m.in. piosenki napisane przez Björna i Benny'ego). Spotkanie było radosne i każdy z uczestników dyskusji opowiadał swoje historie związane ze sceną. Kiedy przyjęcie przeniosło się do hotelu, w którym mieszkali Benny i Björn, Frida i Charlie dołączyli do nich. "Było sporo kawy i drinków, i tak czas zleciał nam na pogawędkach do 7 rano" - wspomina Benny. Nic szczególnego już się tego wieczoru nie wydarzyło, jednak kiedy wczesnym rankiem w marcu Frida opuszczała ten hotel, miała wrażenie, że zna Benny'ego od lat. "Miał taką przyjemną i ciepłą osobowość, w dodatku był bardzo przyjacielski i radosny". Benny również był oczarowany tą atrakcyjną brunetką o zaraźliwym uśmiechu. Pod koniec marca Frida, Björn i Benny spotkali się ponownie. Benny był w tym czasie związany z inną dziewczyną, jednak takiemu małemu "skokowi w bok" z Fridą nie mógł się oprzeć. "Postanowiliśmy więcej się nie spotykać, gdyż nie zamierzaliśmy się w sobie zakochać, czy rozmyślać o naszym związku" - wspomina Frida – "Na pewno coś wtedy między nami zaiskrzyło, jednak trwało to jeszcze jakiś czas, zanim Benny również tak to odbierał". Benny wspomina: "Mój związek z tamtą dziewczyną zbliżał się powoli do końca, jednak jeździłem regularnie do Paryża, by ją odwiedzać. Frida mieszkała wtedy dość daleko od centrum Sztokholmu, więc na czas mojej nieobecności pozostawiłem jej moje mieszkanie. Kiedy wróciłem do domu, powiedziałem jej, że moja przyjaciółka jesienią przyjedzie do Sztokholmu. Nie chciała tego słuchać, jednak nic wtedy nie powiedziała. Wtedy musiała się wyprowadzić. Zaproponowałem jej: Możesz pozostać jeszcze do końca miesiąca. Jednak ostatecznie nie wyprowadziła się wcale, ponieważ chciałem, aby została ze mną". Frida odczuwała to wszystko w podobny sposób. Pomimo siedmiu lat z Ragnarem (swym mężem, którego poślubiła 3 kwietnia 1964 r.) była po raz pierwszy naprawdę zakochana - w Bennym.
|
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |
|
Historia ABBY zaczęła się w 1966 roku od przypadkowego spotkania Björna Ulvaeusa (na zdjęciu po lewej) i Benny'ego Anderssona (na zdjęciu z prawej). Benny był członkiem popularnej w Szwecji grupy The Hep Stars, która wykonywała covery międzynarodowych hitów napisanych przez zagranicznych artystów. W tym czasie The Hep Stars byli znani na rodzimym rynku jako szwedzcy Beatlesi. Andersson grał na instrumentach klawiszowych, a później zaczął również komponować utwory dla swojego zespołu, z których wiele stało się wielkimi przebojami (jak na przykład utwór "No Response", który zajął 3 miejsce na listach przebojów w roku 1965). Kolejne trzy utwory: "Sunny Girl", "Wedding" i "Consolation" kolejno uzyskały pierwsze miejsce na liście przebojów w roku 1966. Benny owocnie współpracował w tamtym czasie z Lasse Berghagenem, z którym skomponował swój pierwszy wielki przebój roku 1968 – "Sagan om lilla Sofi" ("The Story of Little Sophie").
Agnetha Fältskog miała swój pierwszy wielki przebój już w wieku 17 lat i równie szybko została dostrzeżona zarówno przez krytyków, jak i kompozytorów, którzy zgodnie nazwali ją utalentowaną wokalistką i kompozytorką piosenek w szlagierowym stylu. Główną inspiracją artystki, szczególnie we wczesnych latach kariery, była amerykańska piosenkarka Connie Francis. Agnetha naśladowała artystkę zza oceanu na tyle dobrze, że wkrótce uzyskała miano "szwedzkiej Connie Francis". Razem z własnymi kompozycjami, Agnetha nagrywała również szwedzkie wersje międzynarodowych przebojów i wykonywała je na występach w folkparkach (w Szwecji rodzaj parku, gdzie oprócz dużej ilości zieleni i miejsc zabaw dla dzieci, można znaleźć także specjalne miejsce przystosowane do występów artystycznych). W 1967 roku zdecydowała się zgłosić własną kompozycję "Försonade" ("Redeemed") do krajowych eliminacji Konkursu Eurowizji. Niestety utwór został odrzucony. Agnetha po raz pierwszy spotkała Anni-Frid Lyngstad w trakcie programu telewizyjnego w roku 1968. Björna Ulvaeusa, swego przyszłego męża, poznała kilka miesięcy później.
W trakcie kręcenia specjalnego programu telewizyjnego w maju 1969 roku Agnetha ponownie spotkała Björna. Już wtedy jedno było całkowicie pewne - Björn był w niej zakochany po uszy. W lecie Agnetha przeprowadziła się do apartamentu Björna wraz ze swymi rzeczami. Po pewnym czasie para wynajęła małe 3- pokojowe mieszkanie. Jednak ich oazą spokoju był domek na niewielkiej wyspie niedaleko Sztokholmu, gdzie spędzali wiele czasu aż do samej jesieni. W dniu 20 urodzin Agnethy - 5 kwietnia 1970 roku, Agnetha, Björn, Benny i Frida wyjechali wspólnie na Cypr, gdzie Frida i Benny byli świadkami zaręczyn Agnethy i Björna. 6 lipca 1971 roku odbył się ślub Agnethy i Björna. Na organach kościelnych Marsz Mendelssohna zagrał sam Benny. Ślub był bardzo wzruszający. Agnetha była bardzo wzruszona, wręcz nie mogła mówić. Gdy młoda para ramię w ramię wychodziła z kościoła, zespół Benny'ego, The Hep Stars wykonał piosenkę "Wedding". Następnie w kierunku młodej pary posypały się ryż i wir gratulacji. Na ulicy ustawił się 200- metrowy szpaler ludzi, którzy chcieli zobaczyć ślub. Björn po latach: "Chcieliśmy mieć niezapomniany ślub i tak w istocie było".
Anni-Frid "Frida" Lyngstad śpiewała od 13 roku życia w licznych grupach tanecznych i pracowała głównie w jazzowym, kabaretowym stylu. Sformowała nawet własną grupę, Anni-Frid Four. W lecie 1967 roku wygrała krajowy festiwal młodych talentów z piosenką "En ledig dag" ("A Day Off"). Pierwszą nagrodą był kontrakt z EMI Sweden i występ na żywo w najbardziej popularnym szwedzkim programie telewizyjnym. Frida wydała kilka singli dla EMI i umieściła wiele piosenek na szwedzkich listach przebojów. Kiedy Benny Andersson zaczął produkować jej nagrania, wylansowała swój pierwszy numer 1, utwór "Min egen stad" ("My Own Town"), w nagraniu którego brali udział wszyscy późniejsi członkowie ABBY. Frida koncertowała regularnie w folkparkach i pojawiała się w radiu i telewizji. Pierwszy raz spotkała Björna Ulvaeusa w 1963 roku na konkursie talentów. Agnethę Fältskog poznała w 1968 w trakcie kręcenia programu telewizyjnego. Frida ostatecznie zadecydowała o związaniu swego życia z muzyką w roku 1969. 1 marca wzięła udział w Melodifestivalen. Chociaż w samych eliminacjach zajęła dopiero czwarte miejsce, jej piosenka weszła na szwedzką listę przebojów (Svensktoppen-Charts). Piosenka zagościła na liście jednak tylko przez tydzień i ponownie już się nie pojawiła. Wtedy też po raz pierwszy spotkała Benny'ego Anderssona. Kilka tygodni później spotkali się ponownie podczas trasy koncertowej po południowej Szwecji i krótko potem zostali parą. Benny i Frida wspominają po latach, że wtedy podczas Melodifestivalen powitali się, jednak w tym całym zgiełku nie mieli nawet czasu by porozmawiać ze sobą. Dopiero kilka dni później przy następnym spotkaniu mieli większą okazję zamienić parę słów. Zespół Benny'ego, The Hep Stars, dopiero co był po przygotowaniu programu kabaretowego i wraz z tym przedstawieniem przybyli na kilka dni do Malmö. Gitarzysta grupy, Janne Frisck krótko przedtem opuścił zespół i wówczas ponownie zastąpił go Björn.
Benny również zauważył, że od czasu kiedy był z Christiną (z którą ma dwoje dzieci) teraz ponownie zaczyna brać związek na poważnie. Frida jednak starała się ukryć swoje prywatne życie, które miała kiedyś. Benny wiedział, że jeszcze minie trochę czasu nim pozna ją naprawdę – "Była w tamtym czasie bardzo skryta w sobie, wręcz zamknięta. Rozmawiała ze mną bardzo wiele, jednak o sobie samej nie chciała mówić" - wspomina Benny. Frida: "Różniliśmy się również pod względem muzyki - ja wychowałam się na jazzie, Benny na muzyce pop. Kiedy razem próbowaliśmy się do siebie muzycznie zbliżyć, było to dość utrudnione". Mimo to, Benny wyprodukował jej singla z piosenką "Peter Pan" we wrześniu 1969 – i była to pierwsza współpraca trzech przyszłych członków ABBY. Później Benny wyprodukował jej pierwszy album, zatytułowany "Frida", który został wydany w marcu 1971 roku i zyskał pozytywne opinie krytyków. Frida występowała także w różnych rewiach i kabaretach pomiędzy 1969 a 1973. Po sformowaniu ABBY nagrała kolejny udany album w 1975, zatytułowany "Frida ensam" ("Frida Alone"), który zawierał szwedzkojęzyczną wersję utworu "Fernando", hit w Skandynawii jeszcze przed wydaniem międzynarodowej wersji angielskiej.