W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop
|
|
|
|
W pełni polska strona poświęcona w całości jednemu z największych zespołów w dziejach muzyki pop |
HISTORIA ZESPOŁU - 1973-1976 |
|
|
Konkurs Eurowizji Na pierwszy Konkurs Eurowizji ABBA zapisała się z piosenką "Ring Ring", ale odpadła w kwalifikacjach – piosenka uzyskała trzecie miejsce. Stig niemal od razu zaczął planować zapis na edycję w 1974 roku. Björn, Benny i Stig wierzyli, że dzięki Melodifestivalen i telewizyjnej transmisji Konkursu Eurowizji uda się wypłynąć na szerokie wody. W 1973 roku zostali poproszeni przez szwedzką telewizję o udział w następnej edycji konkursu. W związku z tym, że zespół stworzył do tego czasu kilka kolejnych kompozycji, zdecydowano się przedstawić piosenkę "Waterloo". Grupa inspirowała się wówczas glam rockiem, który był wtedy w Anglii bardzo popularny. Waterloo była piosenką w utrzymaną w tym właśnie stylu i wyprodukowaną przez Michaela B. Tretowa przy użyciu techniki ściany dźwięku.
Następny singiel ABBY, "Honey Honey" dotarł do 27 pozycji na amerykańskich listach przebojów i do drugiej pozycji na listach niemieckich. Jednak w Wielkiej Brytanii wytwórnia Epic zdecydowała się wydać zremiksowaną wersję "Ring Ring" zamiast "Honey Honey", a "Honey Honey" w wersji nagranej przez Sweet Dreams, co ostatecznie przyniosło numer 10 na listach. Oba nagrania utrzymały się na brytyjskich listach zaledwie przez tydzień. "Ring Ring" nie udało się dostać nawet do pierwszej trzydziestki list, co podsyciło spekulacje, że grupa jest eurowizyjną gwiazdą jednego przeboju. Niechlubny "eurowizyjny znaczek"
W 1974 roku piosenka "So Long" została wydana na singlu w Wielkiej Brytanii, ale niestety nie została zagrana w Radio 1 i nie weszła na listy przebojów. Latem 1975 roku zespół wydał utwór "I Do, I Do, I Do, I Do, I Do", który zagrano w radiu, jednak nie odniósł on sukcesu na listach, zatrzymując się na 38 miejscu. Jeszcze w tym samym roku, grupa wydała album zatytułowany "ABBA", promowany singlem "SOS", który przyniósł sukces na listach brytyjskich – singiel zatrzymał się na 6 miejscu list, album zaś na 13. "SOS" stało się także drugim numerem jeden ABBY w Niemczech i Australii. Sukces został umocniony przez piosenkę "Mamma Mia", która dotarła do pierwszego miejsca list przebojów w Anglii, Niemczech i Australii w styczniu 1976. W Stanach "SOS" dotarło do 10 miejsca listy najlepszych singli i do 15 miejsca listy Billboardu, otrzymując nagrodę BMI za najczęściej emitowaną w radiu piosenkę roku 1975. Sukces grupy w Stanach Zjednoczonych do tej pory ograniczał się jedynie do wydania kolejnych singli. Na początku roku 1976 grupa miała tam cztery single, które dotarły do pierwszej trzydziestki list. Tytułowy album zespołu przyniósł im trzy przeboje, ale utknął na 165 miejscu listy Cashbox i na 174 miejscu listy Billboardu. Pojawiły się opinie, szczególnie od "Creem", że ABBA ma w USA "bardzo zaniedbaną kampanię promocyjną". Mimo to grupa cieszyła się przychylnością recenzentów amerykańskich. W Australii częstotliwość emisji wideoklipów piosenek "I Do, I Do, I Do, I Do, I Do" i "Mamma Mia" w sierpniu 1975 rozpoczęła ogromne zainteresowanie zespołem, co poskutkowało 1 miejscem na listach zarówno drugiego z wymienionych singli jak i albumu. Począwszy od nagrania "Waterloo", ABBA kręciła klipy promocyjne do niemal każdego wydanego przez siebie singla, a także do utworów, które nie ukazywały się na małych płytach. Zespół nie chciał za dużo podróżować, za wyjątkiem dużych tras koncertowych. Wiedzieli także, że dzięki telewizji można zyskać publiczność.
Z czasem klipy stały się ważnym elementem promocji zespołu. Koszty nie były specjalnie wysokie, czasami zdarzało się też, że dwa filmy kręcono w ciągu jednego dnia. Jednak Lasse Hallström znał się na rzeczy i choć czasami rzeczywiście klipy były proste, to umiały przyciągnąć uwagę widza. Tak naprawdę jedynym klipem z którego Lasse był niezadowolony jest "Fernando" nakręcony w 1976 roku, w którym to zespół siedzi przy ognisku, jeden z panów gra na gitarze pod niebem pełnym gwiazd. Z kolei jego ulubionym klipem jest ten nakręcony do "Money, Money, Money". Lasse Hallström umiał oddać charakter i klimat piosenek ABBY poprzez nakręcenie klipu w odpowiednim środowisku czy też otoczeniu. Chcąc oddać dyskotekowo-taneczny klimat piosenek "Dancing Queen" czy też "Voulez-Vous", zespół przedstawiony jest w dyskotece. Jeśli piosenka opowiada o samotności i złamanym sercu, tak jak "The Winner Takes It All" i "When All Is Said And Done", Agnetha i Frida są pokazane jako samotne kobiety patrzące na ocean czy też morze lub przedstawione jako osoby nie pasujące do grupy przyjaciół. Często klipy ABBY to podróż po Szwecji. Szczególnie stolica kraju, Sztokholm, pojawia się w kilku obrazach np. w "Head Over Heels" widać klika scen z centrum Sztokholmu. W klipie do "Bang-A-Boomerang" pojawia się wyspa Djurgården, a w "The Day Before You Came" most Arsta. Miasto Marstrand posłużyło za lokalizację do klipu "The Winner Takes It All". Lasse Hallström był reżyserem teledysków ABBY do 1982 roku. Wyreżyserował on także film "ABBA The Movie". Kiedy rozstawał się z ABBĄ był już znanym szwedzkim reżyserem, a w 1985 roku miała miejsce premiera jego filmu "My Life As A Dog", który odniósł międzynarodowy sukces. Dwa ostatnie klipy ABBY, "The Day Before You Came" oraz "Under Attack", to dzieło Kjella Sundvalla oraz Kjella-Åke Anderssona (również znani szwedzcy reżyserzy). Oba klipy zostały nakręcone w roku 1982, przy nieco większym nakładzie kosztów. |
|
©2006-2023 Mateusz Węgrzyn |
|
ABBA wygrała Konkurs Eurowizji 6 kwietnia 1974 roku. Zwycięstwo to dało grupie szansę na pierwszą trasę koncertową po Europie i występy w znanych programach telewizyjnych, a piosenka "Waterloo" wspięła się na szczyty list w wielu państwach – był to pierwszy numer jeden w takich krajach jak Wielka Brytania, Niemcy i Australia. W Stanach Zjednoczonych singiel dotarł do szóstego miejsca na liście Billboardu, przecierając szlak dla pierwszego albumu i umożliwiając podróż zespołu do USA. Wizyta, choć krótka, zawarła w sobie pierwszy występ grupy dla amerykańskiej telewizji, w programie Mike'a Douglasa. Album "Waterloo" co prawda utknął tylko na 145 pozycji list, ale uzyskał bardzo przychylne opinie krytyków. "Los Angeles Times" nazwał go "ważnym i fascynującym debiutem, oddającym ducha muzyki pop. Niezwykle udanym i przyjemnym", a "Creem" scharakteryzował go jako "idealne połączenie miłosnych kompozycji".
W listopadzie 1974 roku ABBA rozpoczęła swe pierwsze europejskie tournee, grając koncerty w Zachodnich Niemczech, Danii i Austrii. Nie był to jednak sukces jakiego spodziewał się zespół, ponieważ wiele wejściówek po prostu się nie sprzedało. Z powodu braku popytu, grupa była zmuszona odwołać kilka koncertów, w tym również jedyny zaplanowany w Szwajcarii. Druga część tournee, która wiodła przez Skandynawię w styczniu 1975 roku była jednak znacznie inna. Tym razem grali dla pełnych sal i wreszcie osiągnęli swój cel. Koncerty trwały aż do lata 1975 roku, kiedy ABBA rozpoczęła 16 plenerowych występów w Szwecji i Finlandii. Ich koncert w Sztokholmie w parku rozrywkowym Gröna Lund przyciągnął publiczność szacowaną na poziomie 19,200 osób.
Człowiekiem, który zajął się produkcją teledysków ABBY był młody reżyser, Lasse Hallström. Pierwsze klipy wyreżyserowane przez niego powstały w 1974 roku. Mowa tutaj o "Waterloo" i "Ring Ring". Były to proste filmy, po prostu pokazujące zespół wykonujący te nagrania. Kiedy przyszedł czas, żeby nakręcić teledyski do kolejnych utworów zespołu: "Mamma Mia", "SOS", "Bang-A-Boomerang" i "I Do, I Do, I Do, I Do, I Do", Lasse chciał uczynić klipy nieco bardziej atrakcyjne, na przykład ustawiając członków zespoły w różne pary.